Το blog μεταφέρθηκε!

Θα μεταφερθείτε εντώς 10sec.
Εάν όχι, τότε επισκεφθείτε το
http://epixeirein.gr
και αλλάξτε τα αγαπημένα σας.


My blog has moved!

You should be automatically redirected in 10 seconds. If not, visit
http://epixeirein.gr
and update your bookmarks.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Ease of Doing Business in Greece in 2009

Εκδόθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα (την World Bank), η ετήσια έκθεση για την ευκολία να κάνει κάποιος “business” σε μια Χώρα και φέτος ήταν η έκθεση “Doing Business in 2009”. Η έκθεση αυτή έχει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν και την χώρα μας!

Δεν έχω καμία διάθεση να ξεκινήσω να κατηγορώ “τις πολιτικές” της Χώρας μας σχετικά με την επιχειρηματικότητα αλλά ούτε και να δείξω ότι τίποτα δεν κάνουμε καλά. Όμως κάποια πράγματα θεωρώ ότι θα πρέπει να τα αναδείξουμε για να μας προβληματίσουν και να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις.

Στην έκθεση υπάρχει μια λίστα με 10 κατηγορίες και αντίστοιχα 181 χώρες όπου βαθμολογούνται ανάλογα σε κάθε κατηγορία.

Η κύρια κατηγορία έχει τίτλο “Ease of Doing Business”. Η Ελλάδα μας βρίσκεται στην θέση νούμερο 96 (από 106 το 2008)!! Και πριν από εμάς βρίσκονται οι μισές τριτοκοσμικές χώρες. Σας αναφέρω ενδεικτικά μερικές με καλλίτερη θέση για να πάρετε μια ιδέα: Αλβανία (86), Κένυα (82), Πακιστάν (77), Τυνησία (73), Σκόπια (71), Καζακστάν (70), Τζαμάικα (63), Περού (62), Τουρκία (59), και η λίστα συνεχίζει. Στις Πρώτες θέσεις βρίσκονται: Σιγκαπούρη, Νέα Ζηλανδία, ΗΠΑ, Χόνγκ-Κόνγκ, Δανία, και Μεγάλη Βρετανία. Αρκεί απλά να σας αναφέρω ότι μετά από εμάς δεν βρίσκεται καμία άλλη Χώρα της Ευρωζώνης.

Στους υπόλοιπους δείκτες έχουμε την εξής κατάταξη:
  • Employing Workers [133]
  • Registering Property [101]
  • Starting a Business [133] δεν χρειάζεται να αναφέρω ποιες χώρες είναι μετά από εμάς!
  • Dealing with Construction Permits [45]
  • Getting Credit [109]
  • Protecting Investors [150] ..ούδέν σχόλιο!
  • Paying Taxes [62]
  • Enforcing Contracts [85]
  • Trading Across Borders [72]
  • Closing a Business [41] εδώ έχουμε την καλλίτερη βαθμολογία!

Οι δείκτες αυτοί έχουν κάποια κριτήρια με τα οποία προκύπτουν. Μπορείτε εδώ να κατεβάσετε (right click) το πλήρες κείμενο της έκθεσης και να δείτε αναλυτικά πως προκύπτει η παραπάνω κατάταξη αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία που περιέχει η συγκεκριμένη έκθεση.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Τι νομίζεται ότι κοιτάζει ο ξένος επενδυτής, Αμερικάνος, Γιαπωνέζος, Άγγλος, Γάλος, Γερμανός, κλπ. πριν πάει να επενδύσει τα χρήματά του σε μια Χώρα (είτε με επιχειρηματικές κινήσεις, είτε στο Χρηματιστήριο);;

Εκθέσεις σαν και αυτή παραπάνω κοιτάζει! Και το επαναλαμβάνω, πρόθεση μου δεν είναι να “γκρινιάξω” και να ξεκινήσω να κατηγορώ την μια Κυβέρνηση μετά την άλλη για την τεράστια αδυναμία που έχουν παρουσιάσει όλα αυτά τα χρόνια!

Θεωρώ όμως υποχρέωση μας να αναδείξουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας, να τα μελετήσουμε και να προσπαθήσουμε να τα βελτιώσουμε! Είναι κρίμα να δείχνουμε την εικόνα αυτή στο διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον! Ποιος θα μας πάρει στα σοβαρά;;

Κατεβάστε ολόκληρη την Έκθεση "Doing Business in 2009" εδώ [PDF 4.8MB]

Stumble Upon Toolbar

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Πρέπει όλα αυτά τα πράγματα να αντιμετωπιστούν άμεσα. Η δυσκολίες ωστόσο ισχύουν και για τους Έλληνες που είναι στην Ελλάδα με ότι αυτό συνεπάγεται (μείωση επιχειρηματικότητας κτλ). Έχουμε καταντήσει να είναι πιο εύκολο να ανοίξεις μια επιχείρηση στην Αγγλία από την Ελλάδα παρά να ανοίξεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα από την Ελλάδα.

Elias είπε...

Eχεις δίκιο συνάδελφε ,αλλά θα ήθελα να λάβεις υπόψην και τα εξής

(ΣΤΗΛΗ στην e-liberta.gr)

Η διαστροφή, η επιθυμία και οι δήθεν

Πέμπτη 22/01/2009 22:11

Του Ηλία Καραβόλια

Η παρατεταμένη ύφεση που φαίνεται να εξαπλώνεται ραγδαία και στην ελληνική κοινωνία, δυστυχώς θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο την νεοελληνική επιχειρηματικότητα, για τη οποία καλό είναι να ξεσκονίσουμε και τα συγγράμματα της Ψυχαναλυτικής Θεωρίας!

Πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, οικογενειάρχες ή ακόμα διαζευγμένοι με το βάρος της διατροφής, με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και σχεδόν μηδενικές οικονομικές δυνατότητες( δηλαδή χωρίς ρευστότητα ή σημαντική περιουσιακή κατάσταση) υποθήκευσαν πολλά ,και προσδοκούσαν -δυστυχώς-πολύ περισσότερα.

Μεγάλο μέρος του κοινωνικού συνόλου, εξακολουθεί να πέφτει θύμα -στην κυριολεξία- των μή ορθολογικών προσδοκιών κάποιων που επιθυμούν να πετύχουν στην ζωή. Δηλαδή να δείξουν ότι μπόρεσαν και αγόρασαν ακριβό αυτοκίνητο και σπίτι... Τυλιγμένες από την διαστροφική λογική της Eπιθυμίας του Δήθεν, αυτές οι προσδοκίες τροφοδοτούνται και παίρνουν οξυγόν απο την μαγική κάνουλα της τραπεζικής πίστωσης. Το δάνειο και το πλαφόν των επιταγών, αποτελεί τον βασικό σύντροφο της καθημερινής αγωνίας επιβίωσης για μικρομεσαίους και ελεύθερους επαγγελματίες.

Κάποιοι «εστήσαν» μπίζνα σε κλάδους υποτίθεται δυναμικούς και νομίζουν ότι θα επιβιώσουν. Κι ας είναι σε όλους τους κλάδους η επιβίωση θέμα τραπεζικής εξάρτησης. Μάζεψαν δίπλα τους «έμπιστα» στελέχη, νιώθοντας έτσι αφεντικά, αλλά δυστυχώς τους παρέσυραν και αυτούς στο όνειρο.

Οι 6 στις 10 μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, μετά του 2000, έχουν βίο μικρότερο των 3 ετών(στοιχεία ΙΟΒΕ και Ινσ/του Επιχειρηματικότητας).Τι σημαίνει αυτό, πρακτικά; Εκτός των ιδιοκτητών μιας μικρομεσαίας εταιρείας ,πολλοί υπάλληλοι-συνεργάτες της, ψάχνουν γρήγορα νέες δουλειές, χρεώνονται γρήγορα και γκρεμίζουν όνειρα ,γάμους, οικογένειες.

Το χειρότερο: Αρρωσταίνουν ψυχικά και βιολογικά και βρίσκονται χωρίς να το ξέρουν αντιμέτωποι με τον διαστροφικό πυρήνα της επιθυμίας για κέρδη και καταξίωση.

Δεν είναι ακριβώς ο καρκίνος του χρήματος και το ηλίθιο κυνήγι του, ο μόνος παράγοντας ανορθολογισμού στα σχέδια ενός νεοέλληνα που επιχειρεί να στήσει ένα μαγαζί πάσης φύσεως. Είναι κάτι πιο βαθύ. Κάτι που σχετίζεται με τις στρεβλώσεις του συστήματος και το πώς αυτές συμβάλλουν στην διαμόρφωση φαντασιακών επιθυμιών στο άτομο.

Αυτή η δίψα για επιτυχία και καταξίωση κάποιων, που δεν αναγνωρίζουν τον κίνδυνο προς το ευ ζην γίνεται φορέας αρνητικών αποτελεσμάτων στην ζωή πολλών άλλων ανθρώπων.

Η Ελληνική οικονομία στηρίζεται στα πήλινα πόδια της έμφυτης δαιμονιακής τάσης του Έλληνα να τα καταφέρνει ,έστω και με δυσκολίες. Όμως το γονίδιο του αλά... Ωνάση πλουτισμού, έχει προσβληθεί από τον ιό της παγκοσμιοποίησης ,των πολυεθνικών, των χρηματιστηρίων, των ισχυρών τραπεζιτών. Από την παρασιτική δημιουργία κερδών για τους ισχυρούς ρυθμιστές της κυκλοφορίας του χρήματος.

«Αν έχεις μόνο ιδέα και φαντασία, χωρίς καλή γνώση Μακροοικονομικής θεωρίας και όχι κατ’ ανάγκη διοίκησης επιχειρήσεων ,τότε γίνεσαι θύμα της θηλιάς που το δανεικό χρήμα του νόμιμου τοκογλύφου(τράπεζα) έχει περάσει στον λαιμό σου ,χωρίς να το καταλάβεις.

Και δυστυχώς παρασέρνεις και ανθρώπους που τους πούλησες όνειρά για μεγάλα γραφεία και ανάπτυξη με καλύτερους μισθούς, ενώ στην ουσία , σε αυτούς κάνεις προβολή της ανασφάλειας σου για το αν αυτό που σχεδίασες, στέκει και θα σου αποδώσει».

Αυτά τα λόγια είπα πρόσφατα σε φίλο που θέλει να επιχειρήσει να εξέλθει από την γενιά των 700-1000 ευρώ.

Δεν προτείνω να παραμείνει κανείς σε αυτήν την γενιά, σε αυτήν την τάξη. Αλλά αν επιχειρήσει να αλλάξει οικονομική τάξη σήμερα, οπωσδήποτε εκτός από τα σκαλιά της εφορίας που θα διαβεί για έναρξη ΟΕ,ΕΠΕ κ.α μικροκαπιταλιστικών ψευδοεγχειρημάτων, καλό είναι να επισκέπτεται και το πρακτορείο του ΟΠΑΠ, γράφοντας Λόττο ή Τζόκερ: Τουλάχιστον τα τυχερά παιχνίδια σου δίνουν ρευστότητα ελπίδας χωρίς να σου ζητάνε τοκογλυφικά ποτέ να την ξεχρεώσεις. Εκτός και αν εθιστείς στον τζόγο και την τεμπελιά!