Πως θα Προβλέψετε τις Πωλήσεις σας

Σίγουρα όχι με μια μαγική σφαίρα! Υπάρχουν και άλλοι τρόποι που στηρίζονται λιγότερο στην "τύχη". Η Πρόβλεψη Πωλήσεων αποτελεί ένα σπουδαίο “εργαλείο” για κάθε επιχείρηση. Η εμπειρία μου, έχει δείξει ότι λίγοι είναι οι άνθρωποι εκείνοι που θα καθίσουν σοβαρά να σκεφτούν ένα πλάνο προβλέψεων των πωλήσεων τους. Και όσοι το κάνουν ξεχνούν σημαντικά δεδομένα απέξω. Παρακάτω έχω κάνει μια μικρή προσέγγιση, και δίνω την μεθοδολογία που χρησιμοποιώ στις περισσότερες επιχειρήσεις.

Καταρχήν θα πρέπει να κατανοήσουμε την σπουδαιότητα ενός τέτοιο εργαλείου, οικονομικού προγραμματισμού. Ένα “πλάνο προβλέψεων”, σας βοηθάει να σχεδιάσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια το μέλλον της επιχείρησης σας, να προσδιορίσετε προβλήματα και να ανακαλύψετε νέες ευκαιρίες, να προγραμματίσετε τις δράσεις σας, να προετοιμαστείτε για το απρόσμενο, να διοικήσετε την επιχείρηση σας περισσότερο αποτελεσματικά και με μεγαλύτερη ακρίβεια. Η πρόβλεψη των πωλήσεων αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία στα χέρια σας.

Πριν ξεκινήσουμε, είναι μερικές ερωτήσεις που θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε, και τις οποίες πιθανόν να μην σκέφτεστε πολύ συχνά, και καλό θα ήταν να πάρετε μολύβι και χαρτί. Καταγράψετε τις απαντήσεις σας:

• Πόσους νέους πελάτες κερδίζετε κάθε χρόνο;
• Πόσους πελάτες χάνετε κάθε χρόνο;
• Ποιος είναι ο μέσος όρος πωλήσεων για κάθε πελάτη;
• Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι μήνες, που κερδίζετε ή και χάνεται περισσότερους πελάτες από ότι συνήθως;

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Έστω ότι έχετε αυτή τι στιγμή ένα πελατολόγιο 200 ανθρώπων. Εάν έχετε υπολογίσει ότι κάθε χρόνο κερδίζετε 50 νέους πελάτες, ενώ χάνεται 10 παλιούς, τότε θα υπολογίσετε 40 πελάτες επιπλέων για την επόμενη χρονιά (240). Εάν υπολογίσετε τώρα, βάση στοιχείων προηγούμενων ετών, έναν μέσο όρο χρημάτων που σας αφήνει κάθε πελάτη σας, ας πούμε στα 200 ευρώ ετησίως, τότε αυτό σημαίνει ότι για την επόμενη χρονιά, θα πρέπει να περιμένετε επιπλέων 40x200=8.000 ευρώ. Και η συνολική πρόβλεψη για τις πωλήσεις σας θα είναι 48.000 ευρώ (200x200+8.000=48.000). Τώρα στο ποσό αυτό υπολογίστε και τα έξοδα σας, λειτουργικά και τρέχοντα, και θα δείτε στο τέλος τι θα σας μείνει!

Αυτό θα σας βοηθήσει σίγουρα να προγραμματίσετε και να σχεδιάσετε καλλίτερα, και πιο έξυπνα το μέλλον της επιχείρησης σας αλλά και το δικό σας. Εάν δεν είσαστε και πολύ ευχαριστημένοι με τα νούμερα, μην προσπαθήσετε να τα τραβήξετε προς τα πάνω! Είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι περισσότεροι. Να είσαστε ρεαλιστές για την κατάσταση που έχετε να αντιμετωπίσετε. Αυτό θα σας βοηθήσει και θα σας δώσει το κίνητρο, να αναλάβετε δράση και να θέσετε στόχους για ένα καλλίτερο μέλλον.

Αν τελικά την επόμενη χρονιά δείτε ότι πέσατε αρκετά έξω, βρείτε γιατί έγινε αυτό! Τι δεν υπολογίσατε σωστά; Είναι κάτι που ξεχάσατε να θέσετε ως παράγοντα; Συνέβηκε κάτι εντελώς απρόσμενο; Σε τι ποσοστό το απρόσμενο αυτό γεγονός επηρέασε τις πωλήσεις σας, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω; Χρησιμοποιήστε το ποσοστό αυτό των “απρόσμενων παραγόντων”, ως ποσοστό απόκλισης από το προβλεπόμενο πλάνο για τις πωλήσεις σας τον επόμενο χρόνο. Με τον καιρό θα βελτιώνεται τις εκτιμήσεις σας όλο και περισσότερο, ενώ το πλάνο των προβλέψεων για τις πωλήσεις, θα αποτελέσει απαραίτητο συμβουλευτικό εργαλείο για την πορεία της επιχείρηση σας στο μέλλον.

Από πού αντλεί χρήματα η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Από πού αντλεί η Ευρωπαϊκή Ένωση χρήματα; Με ποιον τρόπο κατανέμονται; Πως βγαίνουν τα προγράμματα, και με ποιον τρόπο παίρνονται οι αποφάσεις για αυτά; Μερικές ερωτήσεις που σίγουρα όλοι έχετε σκεφθεί, και συχνά με ρωτούν πολλοί που επισκέπτονται το γραφείο μου. Η αλήθεια είναι ότι οι διαδικασίες αυτές δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές στον περισσότερο κόσμο. Και επειδή θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και χρήσιμο να γνωρίζουμε τα ζητήματα αυτά, θα κάνουμε μια μικρή προσέγγιση παρακάτω.

Καταρχήν, για την ιστορία να αναφέρουμε ότι από το 1870 έως το1945 η Γαλλία και Γερμανία συγκρούστηκαν τρεις φορές με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές για ολόκληρη την Ευρώπη. Εκεί κάπου άρχισε να δημιουργείτε η πεποίθηση σε αρκετούς Ευρωπαίους ηγέτες ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει μια σταθερότητα στην περιοχή, και να εξασφαλιστεί μια διαρκής ειρήνη μεταξύ των χωρών τους, ήταν να ενωθούν οικονομικά και πολιτικά. Μετά από διαπραγματεύσεις, το 1951 ιδρύθηκε με τη συνθήκη του άνθρακα και χάλυβα, η πρώτη Ευρωπαϊκή κοινότητα με έξι μέλη: Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ιταλία και Ολλανδία (όπου στις χώρες αυτές το εμπόριο του άνθρακα και χάλυβα γινόταν ελεύθερα).

Από τότε έως σήμερα έχουν γίνει πάρα πολλά βήματα. Πλέων η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείτε από 25 χώρες, έχει πληθυσμό σχεδόν 370 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ έχει και το δικό της νόμισμα. Αυτή τι στιγμή θεωρείτε η μεγαλύτερη οικονομική και εμπορική δύναμη στον κόσμο. Η βασική στρατηγική στην οποία στηρίχτηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα αυτά τα χρόνια ήταν και παραμένει, “η επιδίωξη της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, μέσω της σύγκλισης των επιπέδων ανάπτυξης των κρατών μελών”. Αυτό πιο απλά σημαίνει ότι πολλές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν διαφορές μεταξύ τους σε επίπεδο ανάπτυξης αλλά και πλουτοπαραγωγικών πόρων. Οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται από χαμηλά εισοδήματα, έλλειψη υποδομών, γεωργική μορφή της οικονομίας, και υψηλή ανεργία (Ελλάδα, Πορτογαλία, κλπ.).

Επίσης υπάρχουν περιοχές της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν βιομηχανική παρακμή, επειδή οι μεγάλοι παραδοσιακοί βιομηχανικοί κλάδοι βρίσκονται σε μαρασμό (βιομηχανία σιδήρου, κλωστοϋφαντουργία, ναυπηγεία, κλπ.). Τέτοιες περιοχές βρίσκονται στην Βρετανία, στην Γαλλία, το Βέλγιο, και άλλες χώρες της Ευρώπης. Όσες δηλαδή είχαν αναπτύξει βαριά βιομηχανία, και η τεχνολογία αναπόφευκτα πήρε τη θέση τους, με αποτέλεσμα τους χιλιάδες ανέργους στις περιοχές αυτές.

Για την αντιμετώπιση αυτών των σημαντικών κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων, και την εφαρμογή της στρατηγικής της, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συστήσει πολλά όργανα με διάφορους στόχους και μορφές δράσης. Μερικά από αυτά είναι, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ), το Ταμείο Συνοχής, και μερικά άλλα. Αυτό ουσιαστικά που γίνεται μέσα από τα διάφορα ταμεία και τα όργανα που έχουν συσταθεί, είναι να μεταφέρονται πόροι από τις περισσότερο ανεπτυγμένες περιοχές, προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παίρνοντας το τελευταίο ως μια από τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πάμε να δούμε από πού αντλούνται τα χρήματα για να ασκηθούν οι πολιτικές αυτές και να εφαρμοστεί η στρατηγική της.
ΠΗΓΗ Α: Δασμοί που επιβάλλονται και εισπράττονται στα εισαγόμενα στην Ένωση γεωργικά προϊόντα.
ΠΗΓΗ Β: Δασμοί από εισαγωγές άλλων προϊόντων εμπορίου, από κράτη μη μέλη (π.χ. Κίνα, ΗΠΑ, κλπ.). Ποσοστό εσόδων από τις πηγές Α και Β, περίπου 18%.
ΠΗΓΗ Γ: Ποσοστό 1,4% επί του ΦΠΑ των κρατών μελών. Ποσοστό εσόδων περίπου 49%.
ΠΗΓΗ Δ: “Τέταρτος Πόρος”: Καθένα από τα Κράτη Μέλη, συμβάλει σε αυτόν τον τέταρτο πόρο, ανάλογα με το ΑΕΠ που παράγει (δηλαδή από το πόσο πλούσιο είναι). Ποσοστό εσόδων περίπου 33%.

Τα χρήματα αυτά κατανέμονται ως εξής:

• Λειτουργικές Δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 10%
• Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ): 50%
• Διάφορα Ταμεία Ευρωπαϊκής Ένωσης για χρηματοδοτήσεις: 25%
• Διάφορες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 10%
• Εξωτερικές Σχέσεις (βοήθεια σε τρίτες χώρες): 5%

Είναι προφανές ότι κάθε Κράτος Μέλος συνεισφέρει, αλλά αντλεί και πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διαφορά που προκύπτει είναι η λεγόμενη “καθαρή θέση” για κάθε Κράτος Μέλος. Η Ελλάδα συμβάλει κατά 1% στην διαμόρφωση του προϋπολογισμού των εσόδων, και αντλεί περίπου το 5%.

Από την παραπάνω κατανομή βλέπουμε ότι την μερίδα του λέοντος την παίρνει ο αγροτικός τομέας. Αυτό έχει φέρει πολλές συζητήσεις τα τελευταία χρόνια, και έχουν δημιουργηθεί πολλές διαφωνίες μεταξύ των αρχηγών-κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η άποψη μου είναι ότι το ζητούμενο, θα πρέπει να είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκή Ένωσης, έναντι του υπόλοιπου κόσμου, σε όλους τους τομείς. Θα μου πείτε δεν μας λες και κάτι καινούριο, όλοι το θέλουμε αυτό! Σίγουρα, όμως γεγονός παραμένει ότι η Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D) στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μείνει μακράν πίσω από την Αμερική και την Ιαπωνία. Δεν χρειάζεται να πω για την σημασία του R&D στην ανάπτυξη όχι μόνο της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης. Θεωρώ επομένως ότι μια σταδιακή περικοπή στα εκατομμύρια των επιδοτήσεων στον γεωργικό τομέα (ακόμα και στην χώρα μας), είναι αναγκαία. Θα πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να μάθουμε να ζούμε και χωρίς τις επιδοτήσεις.

Πολιτικό Μάρκετινγκ: Οδηγίες προς Υποψηφίους για τον δρόμο προς την Βουλή

Ο ρόλος του μάρκετινγκ σε μια επιχείρηση είναι να κάνει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της επιχείρησης γνωστά στο καταναλωτικό κοινό, προσπαθώντας συγχρόνως να τους πείσει ότι το συγκεκριμένο προϊόν ή υπηρεσία είναι το καλλίτερο της αγοράς. Σκοπός είναι να τους πείσει ότι είναι αυτό το προϊόν που πραγματικά τους ταιριάζει και θα τους ωφελήσει περισσότερο από κάθε άλλο!

Το μάρκετινγκ στην πολιτική δεν διαφέρει πολύ από το παραπάνω. Είναι κάτι σχετικά καινούριο, τουλάχιστον στην Χώρα μας. Οι “αρχές” του, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια πολιτική εκστρατεία ενός κόμματος ή ενός πολιτικού προσώπου. Το προϊόν είναι ο ίδιος ο πολιτικός, με τις θέσεις του και το πρόγραμμα που δηλώνει ότι θα εφαρμόσει. Αυτό εξάλλου προσπαθεί να “πουλήσει”. Το όφελος γι’ αυτόν δεν είναι τα χρήματα όπως σε μια πώληση ενός προϊόντος, αλλά η ψήφος που θα κερδίσει!

Αυτό που θα κάνουμε παρακάτω, είναι να χρησιμοποιήσουμε τις τεχνικές του μάρκετινγκ που εφαρμόζονται από τις επιχειρήσεις, και να τις προσαρμόσουμε σε μια πολιτική καμπάνια. Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι το μάρκετινγκ δεν “δημιουργεί” τις θέσεις και τις απόψεις του κάθε υποψηφίου. Αυτό είναι δική του δουλειά! Το μάρκετινγκ τον βοηθάει να βελτιώσει την εικόνα του, να μεταδώσει και να επικοινωνήσει καλλίτερα τις θέσεις αυτές! Αν κάποιος πολιτικός δεν έχει θέσεις και άποψη, τότε το μάρκετινγκ δεν μπορεί να κάνει “μαγικά”! Τα βασικά σημεία μιας καλής πολιτικής καμπάνιας μάρκετινγκ θα πρέπει να είναι τα παρακάτω:

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ: Ο κάθε υποψήφιος θα πρέπει να ξεκινήσει με την διαμόρφωση του κεντρικού του μηνύματος. Μια καμπάνια δεν θα είναι επιτυχημένη εάν δεν υπάρχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα που αντιπροσωπεύει τον πολιτικό. Δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 4 με 5 γραμμές. Συνήθως απαντάει στις εξής ερωτήσεις από τον κόσμο: Γιατί εσένα και όχι κάποιον άλλο; Τι θα προσφέρεις περισσότερο; Τι είναι αυτό που σε κάνει διαφορετικό από τους άλλους; Ουσιαστικά το “κεντρικό μήνυμα” δίνει τον λόγο για τον οποίο ο κόσμος πρέπει να ψηφίσει κάποιον! Και αυτός ο λόγος θα πρέπει να είναι πολύ καλός! Και αν όχι καλλίτερος, τότε σίγουρα διαφορετικός των υπολοίπων. Μην μπερδεύετε όμως το μήνυμα με το σλόγκαν. Το σλόγκαν είναι κάτι διαφορετικό. Είναι κάτι πιο απλό και γρήγορο, που ο κόσμος το θυμάται εύκολα. Το “μήνυμα” είσαστε εσείς!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ: Απαραίτητο βήμα για την αύξηση της αναγνωρισημότητας και την επικοινωνία των θέσεων και απόψεων του υποψηφίου, είναι η χρήση της διαφήμισης. Εάν ο κόσμος δεν γνωρίζει τις θέσεις και απόψεις σας, γιατί να σας ψηφίσει; Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαφημιστεί κάποιος, και ουσιαστικά να επικοινωνήσει την εικόνα του και τις απόψεις του στο κοινό από όπου θα ζητήσει την ψήφο του. Οι σημαντικότεροι τρόποι είναι παρακάτω.

• ΚΑΡΤΕΣ – ΦΥΛΛΑΔΙΑ: Είναι απαραίτητο ο υποψήφιος να έχει προσωπικές κάρτες, και ένα φυλλάδιο όπου θα περιγράφει τις βασικές του θέσεις, απόψεις και το πρόγραμμα του για την ανάπτυξη της περιοχής. Καλό είναι να υπάρχει και ένα σύντομο βιογραφικό. Μοιράστε το φυλλάδιο παντού και κυρίως σε περιοχές που σας ξέρουνε λιγότερο.
• ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ – ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ: Πολύ σημαντικό είναι να βρίσκονται οι θέσεις και απόψεις σας, μπροστά στα μάτια κάθε υποψήφιου ψηφοφόρου σας, όσο πιο συχνά γίνεται. Έρευνες έχουνε δείξει ότι οι άνθρωποι δείχνουνε ενδιαφέρον σε μια διαφήμιση, αφού την δούνε πρώτα 7 φορές! Οι καταχωρήσεις σας στις εφημερίδες και τα περιοδικά, επειδή δεν μπορεί να είναι πολύ μεγάλες, είναι σημαντικό να περιέχουν “το κεντρικό σας μήνυμα”, που είδαμε παραπάνω. Είναι αυτό για το οποίο θα σας θυμάται τελικά ο κόσμος.
• ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ - ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Επίσης ένα καλό “σποτάκι” στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με τις έντυπες καταχωρήσεις. Δώστε τους λόγους που θα πρέπει ο κόσμος να σας ψηφίσει. Επικεντρωθείτε στα 2 - 3 σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο της περιοχής σας, και δώστε τις προτάσεις σας. Η τηλεόραση ως μέσο επικοινωνίας έχει σίγουρα μεγαλύτερη δύναμη από το ραδιόφωνο, αλλά κοστίζει και πολύ περισσότερο.
• ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ: Δεν εννοώ την αφισοκόλληση και το γράψιμο με σπρέι σε τοίχους και δρόμους όπως γινότανε παλιά! Εδώ μιλάμε για διαφήμιση σε χώρους ειδικούς για διαφημιστικούς σκοπούς, όπως οι φωτεινές ταμπέλες, και ειδικά πλαίσια όπως αυτά στις στάσεις λεωφορείων και κατά μήκος των οδών. Το όφελος μιας διαφήμισης σε εξωτερικούς χώρους είναι ότι θα την δουν πολλοί άνθρωποι. Η φωτογραφία σας και μόνο, δεν αρκεί. Βέβαια υπενθυμίζει στον κόσμο την υποψηφιότητα σας, αλλά δεν αρκεί για να πάρετε την ψήφο κάποιου. Θα πρέπει να συνδυαστεί και πάλι με το κεντρικό σας μήνυμα ή τις 2 – 3 σημαντικές προτάσεις που έχετε να κάνετε για την περιοχή. Είπαμε, πρέπει να δίνετε κάποιον λόγο στον κόσμο για να σας προτιμήσει από τους υπόλοιπους.
  

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ: Ένας καλός τρόπος παρουσίασης των απόψεων και θέσεων που έχει ο υποψήφιος, είναι μέσο συνεντεύξεων στα ΜΜΕ (ραδιόφωνα, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, κλπ.). Το μέσο που θα δοθεί η συνέντευξη θα πρέπει να αξιολογηθεί από τον υποψήφιο, κατά πόσο έχει διείσδυση στο “εκλογικό κοινό” που τον ενδιαφέρει περισσότερο (για παράδειγμα, θα είχε ελάχιστη αποτελεσματικότητα μια συνέντευξη ενός υποψηφίου βουλευτή της ΝΔ, στο κανάλι 902 του ΚΚΕ!). Μέσα από μια συνέντευξη ο υποψήφιος έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει τις θέσεις και απόψεις του για την τοπική κοινωνία αλλά και μεγαλύτερα εθνικά ζητήματα. Θα πρέπει να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος, γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος των “απρόσμενων” ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους. Με τον τρόπο αυτό αυξάνεται την αναγνωρισημότητα αλλά και την δημοτικότητα σας.

ΑΡΘΟΓΡΑΦΙΑ: Επίσης ένας πολύ καλός τρόπος παρουσίασης μια θέσης ή άποψης, είναι η δημοσίευση άρθρων σας στις τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Ξανά θα πρέπει να προσέξετε η εφημερίδα ή το περιοδικό να απευθύνεται κατά βάση σε κοινό που να είναι πιθανοί ψηφοφόροι σας. Με τον τρόπο αυτό δίνετε το προσωπικό σας “στίγμα” και την προσωπική σας άποψη πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Ο κόσμος το εκτιμάει αυτό.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ: Ο υποψήφιος μέσα από μια σειρά εκδηλώσεων μπορεί να αυξήσει σημαντικά την αναγνωρισμότητα του, και κυρίως να παρουσιάσει μέσα από τις ομιλίες του και την προσωπική επαφή με τους παρευρισκόμενους, τις θέσεις και απόψεις του, έτσι όπως αυτός τις αισθάνεται. Οι εκδηλώσεις αυτές μπορεί να είναι συγκεντρώσεις, δεξιώσεις, συνεστιάσεις, και ομιλίες σε διάφορες περιοχές.

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ: Η χρησιμοποίηση του internet από τους πολιτικούς για να προβάλουν τις απόψεις και προτάσεις τους κερδίζει συνεχώς έδαφος, ενώ τελευταία παρατηρούμε αρκετούς υποψηφίους αλλά και έμπειρους πολιτικούς, να έχουν και το δικό τους blog. Οι υποψήφιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμα μια σειρά από “δικτυακά εργαλεία” όπως το youtube, forums, και άλλα social media. Το είδαμε εξάλλου και στις πρόσφατες εκλογές στην Γαλλία, όπου οι προεκλογικές καμπάνιες στηρίχτηκαν κατά πολύ στο videocasting και το youtube. Κάτι ανάλογο έκανε και ο ΣΚΑΙ με το youtube-van, αλλά και η ΝΕΤ μέσα από τη συνεργασία της με το sync.gr, όπου οι bloggers μπορούσαν να υποβάλουν ερωτήματα στους πολιτικούς. Ενδιαφέρον επίσης ήταν και το online debate στο in.gr με την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Αλογοσκούφη.

Είναι αρκετά ακόμα αυτά που θα μπορούσε να κάνει κάποιος πολιτικός για την μεγαλύτερη επικοινωνία και προβολή του προς τους πιθανούς ψηφοφόρους του (καλοδεχούμενες οι προτάσεις σας). Γεγονός όμως είναι ότι οι παραδοσιακοί τρόποι προβολής όπως οι ομιλίες και ανοιχτές συγκεντρώσεις, χάνουν διαρκώς έδαφος. Ο κόσμος φαίνεται να συμμετέχει ολοένα και λιγότερο. Η εκτίμηση μου είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε πολύ περισσότερο οι πολιτικές καμπάνιες τόσο των κομμάτων όσο και των υποψηφίων, να γίνονται διαδικτυακά και μέσα από social media (forums, blogs, podcasts, social networks, wikis, communities, κλπ.). Αυτό θα είναι κάτι νέο στο χώρο της επικοινωνίας όπου το μάρκετινγκ και πάλι θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Βασίλης Παππάς, Επιχειρηματικός Σύμβουλος, MBA in Marketing

Σπουδές: Μια επένδυση με αβέβαιη απόδοση

Του Δημήτρη Νίκογλου
nikoglou@kathimerini.gr

Η επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο που επιλέγει να κάνει μια οικογένεια δεν είναι βέβαιο ότι θα αποσβεστεί στο μέλλον ακόμη και στις ειδικότητες με ισχυρή ζήτηση στην αγορά εργασίας. Το κόστος των σπουδών στην τετραετία, με ιδιαίτερα συντηρητικές αγοραστικές επιλογές, για ένα άτομο που εισάγεται σε σχολή διαφορετική του τόπου κατοικίας του, ανέρχεται σε 36.000 ευρώ περίπου*. Αν συνυπολογίσουμε στο ανωτέρω ποσό το κόστος ευκαιρίας από τη μη εργασία, τον ετήσιο δείκτη τιμών καταναλωτή που διαβρώνει την αξία του χρήματος, το κόστος μπορεί ακόμη και να διπλασιαστεί.

Αναλογιζόμενοι ότι η ίδια οικογένεια πιθανώς θα χρηματοδοτήσει και τις σπουδές του δεύτερου παιδιού της, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι το κόστος των οικογενειακών σπουδών μπορεί να υπερβεί τα 150.000 ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό θα εκτιναχθεί αν υπάρχουν δίδακτρα σπουδών ή επιλέξει ο σπουδαστής την πραγματοποίηση κάποιου μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης.

Επομένως, σε απόλυτα οικονομικούς όρους, μήπως είναι καλύτερα η κάθε οικογένεια να αρχίσει να λαμβάνει πολύ σοβαρά υπ' όψιν της το ενδεχόμενο να μη στείλει τα παιδιά της για σπουδές, και να επενδύσει τα χρήματα που θα προορίζονταν γι' αυτόν τον σκοπό σε κάποια κεφαλαιακή χρήση όπως η λειτουργία μιας εμπορικής επιχείρησης, η απόκτηση δικαιωμάτων διακεκριμένων εμπορικών σημάτων μέσω franchising ή ακόμη και η αγορά κάποιας έκτασης προς εκμετάλλευση. Άλλωστε στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία η είσοδος νέων διεθνώς αναγνωρισμένων brands στην ελληνική αγορά είναι μια απλή και συνηθισμένη διαδικασία, ενώ η εξάπλωση των καταστημάτων ραγδαία.

Η «μετάλλαξη» επομένως της αγοράς μέσω των πολιτικών της ελεύθερης οικονομίας έχει οδηγήσει όχι μόνο στην εμπορευματοποίηση των σπουδών αλλά και στην εξέταση του ζητήματος αν «αξίζει» κάποιος να σπουδάσει στη σημερινή Ελλάδα.

* Για την εξαγωγή του ποσού των 36.000 ευρώ έγινε η υπόθεση μηνιαίας καταβολής ενοικίου 300 ευρώ και η μηνιαία οικονομική ενίσχυση του φοιτητή με 500 ευρώ. Αν συνυπολογίσουμε την καταβολή λογαριασμών κοινής ωφέλειας καθώς το σύνηθες υψηλότερο ενοίκιο που καταβάλλει μια οικογένεια, ειδικά στις μεγαλουπόλεις, τότε το κόστος είναι ακόμη μεγαλύτερο. Επίσης, η απόκτηση πτυχίου σε 4 έτη αφορά συνήθως στο 15-20% των φοιτητών του ίδιου έτους, με αποτέλεσμα η επιπλέον παραμονή να κοστίζει περισσότερα.

(Το κείμενο αυτό, είναι μέρος του άρθρου του κ. Δημήτρη Νίκογλου με τίτλο “Σπουδές: Μια επένδυση που τείνει να γίνει πρώτος λαχνός του Λαϊκού Λαχείου”. Δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 31/5/2007. Δείτε ολόκληρη τη δημοσίευση εδώ.)

Η Ευρώπη επιθυμεί την συμμετοχή των νέων στην κοινωνία

Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Βρυξέλλες, 5 Σεπτεμβρίου 2007

Καθώς ο πληθυσμός της Ευρώπης γερνάει με γρηγορότερους ρυθμούς και ο αριθμός των νέων εργαζομένων συρρικνώνεται, η ΕΕ θα εξαρτάται όλο και περισσότερο από τους νέους της. Σύμφωνα με μελέτη της Επιτροπής που παρουσιάζεται σήμερα, οι νέοι συχνά δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένοι για να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Ακόμα και σήμερα ένας στους έξι νέους Ευρωπαίους εγκαταλείπει το σχολείο πρόωρα και 4,6 εκατομμύρια νέοι ηλικίας 15 έως 24 ετών είναι άνεργοι. Το εν λόγω έγγραφο υπογραμμίζει την ανάγκη να πραγματοποιηθούν έγκαιρα, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, περισσότερες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την υγεία των νέων και να βελτιωθεί η μετάβαση από την εκπαίδευση στην εργασία. Τονίζει επίσης τη σημασία της μεγαλύτερης συμμετοχής των νέων στα κοινά, καθώς και στην κοινωνία γενικότερα.

Δείτε την συνέχεια του κειμένου, καθώς επίσης και την συγκεκριμένη μελέτη που δημοσιεύτηκε, εδώ.

Η Επιχειρηματικότητα στη Θεσπρωτία

Φεύγοντας από το θέμα των πυρκαγιών, και γυρνώντας στην καθημερινότητα και σε σημαντικά ζητήματα που πρέπει να μας απασχολούν, θα δούμε μερικά σημαντικά στοιχεία για την επιχειρηματικότητα στο Νομό Θεσπρωτίας (ζητώ την κατανόηση από τους φίλους επισκέπτες του blog, στο post αυτό θα κινηθούμε σε τοπικό επίπεδο).

Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία στοιχεία του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας, για τα τρία τελευταία έτη (2004, 2005, και 2006), για κάθε 10 επιχειρήσεις που ανοίγουνε, κλείνουνε άλλες 8. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, το οποίο αποτελεί σημαντικό σημείο προβληματισμού! Αναλυτικά τα στοιχεία φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:

Επίσης, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από το Μητρώο Επιχειρήσεων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (Ε.Σ.Υ.Ε.) στη Θεσπρωτία, το 2002 δραστηριοποιούνταν συνολικά 4.081 επιχειρήσεις (14,7% του αντίστοιχου συνόλου της Περιφέρειας και 0,46% της χώρας). Ο συνολικός παραγόμενος τζίρος των επιχειρήσεων του Νομού ανερχόταν στα 366,19 εκατ. € (μόλις 0,15% του αντίστοιχου τζίρου στο σύνολο της χώρας και 11,43% της Περιφέρειας). Τα παραπάνω χαρακτηριστικά αυτά κατέτασσαν το Νομό Θεσπρωτίας, στο σύνολο των 52 νομών της ελληνικής επικράτειας, στην 47η θέση, ως προς το πλήθος των επιχειρήσεων του και στην 46η θέση ως προς το μέγεθος του τζίρου τους. Τελικά υπάρχουν και χειρότεροι από εμάς!

Για να σοβαρευτούμε λίγο, ένα πρώτο σχόλιο στα παραπάνω στοιχεία, είναι ότι το ζήτημα της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας στην Θεσπρωτία φαίνεται να είναι πολύ σοβαρό, παρουσιάζει παθογένεια και απαιτούνται δραστικές λύσεις. Έχει παρατηρηθεί, ότι όπου έχει αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα, οι περιοχές αυτές ευημερούν και οι άνθρωποι που ζούνε εκεί έχουν αυξημένο βιοτικό επίπεδο. Ποιες λύσεις μπορούν να βρεθούν; Πρώτα θα πρέπει να εξετάσουμε την πηγή του κακού και μετά να προβούμε στην θεραπεία. Έπεται συνέχεια…

ΥΓ: αλήθεια οι πολιτικοί μας και όσοι ζητούν την ψήφο μας στις εκλογές που έρχονται, γνωρίζουν τα στοιχεία αυτά; Ποια είναι η θέση τους, και ποιες οι προτάσεις στο σοβαρό αυτό ζήτημα για το Νομό Θεσπρωτίας; Μάλλον ζητάω πολλά!